Wilk nie mógł się najeść z powodu czujności Pasterzy, którzy chronili Owiec przed nim. Którejś nocy znalazł porzuconą i zapomnianą owczą skórę. Następnego dnia, ubrany w nią, Wilk wyszedł na pastwiska i dołączył do stada owiec. Wkrótce chodził za nim mały Baranek, którego szybko pożarł. Tego wieczoru Wilk wszedł do owczarni ze stadem, aby najeść się do syta. Tak się złożyło, że tego samego wieczoru Pasterz miał ochotę na rosół z baraniny i wziąwszy…