Biedny Drwal ścinał drzewo na skraju głębokiego stawu w lesie. Było późno i czuł się zmęczony. Pracował od wschodu słońca i jego uderzenia nie były już tak pewne jak o poranku. Tak się złożyło, że w pewnej chwili siekiera wyślizgnęła się i wyleciała mu z rąk do sadzawki.
Drwal był zrozpaczony. Siekiera była wszystkim, co posiadał, narzędziem pracy, dzięki któremu mógł zarobić na życie, a nie miał dość pieniędzy, by kupić nową. Gdy stał załamując ręce i płacząc, nagle pojawił się bóg Merkury i zapytał, w czym problem? Drwal opowiedział, co się stało, i od razu Merkury zanurkował do wody. Kiedy się wynurzył, trzymał w rękach wspaniały złoty topór.
– Czy to twoja siekiera? – Merkury zapytał Drwala.
– Nie – odpowiedział – to nie jest mój topór.
Merkury położył złotą siekierę na brzegu i wskoczył z powrotem do stawu. Tym razem przyniósł topór ze srebra, ale Leśniczy ponownie oświadczył, że jego topór jest zwykłym toporem z drewnianą rękojeścią.
Merkury zanurkował po raz trzeci, a kiedy ponownie się wynurzył, miał ten sam topór, który zaginął.
Biedny Drwal był bardzo zadowolony, że jego topór został odnaleziony i bardzo dziękował dobremu bogu. Merkury był bardzo zadowolony z uczciwości Leśniczego.
– Podziwiam twoją uczciwość – powiedział. – W nagrodę możesz otrzymać wszystkie trzy topory, złoty i srebrny, jak również swój własny.
Szczęśliwy Drwal wrócił do domu ze swoimi skarbami i wkrótce historia jego szczęścia była znana wszystkim w wiosce.
Znalazło się też kilku drwali, którzy wierzyli, że z łatwością mogą wygrać to samo szczęście. Pobiegli do lasu, jeden tu, drugi tam, i chowając siekiery w krzakach, udawali, że je zgubili. Potem płakali, lamentowali i wzywali Merkurego, by im pomógł.
I rzeczywiście, Merkury pojawił się najpierw temu, potem innemu. Każdemu pokazywał złoty topór i każdy z zapałem twierdził, że to ten, który stracił. Ale Merkury nie dał im złotego topora. O nie! Zamiast tego dał każdemu z nich mocne uderzenie w głowę i odesłał do domu.
A kiedy wrócili następnego dnia, by szukać własnych toporów, nigdzie ich nie było.
Przesłanie Ezopa
Uczciwość jest najlepszą polityką.
Scenariusze zajęć
- Scenariusz do bajki, bajek, można wykorzystać podczas zajęć szkolnych lub w edukacji domowej w całości lub w części.
- Podczas innych zajęć np. lekcji z wychowawcą warto zająć się elementami atrakcyjnymi do prac grupowych.
Ćwiczenia interpretacyjne
- Wykonaj tabelę podzieloną na dwie kolumny (lub tyle, ilu jest bohaterów bajki) i przypisz do nich postaci a następnie wpisz do odpowiednich kolumn cechy postaci lub wyrazy je określające spośród Tagów pod wpisem lub w tabelach z bajkami.
- Dodaj do kolumn po trzy własne określenia postaci i/lub ich postępowania.
- Wybierz z tabeli po dwie najważniejsze cechy i uzasadnij ich wybór w formie warunkowej, kończąc zdania z ich użyciem: “Inne cechy mógłbym/mogłabym wybaczyć drugiemu człowiekowi, ale nie… Uważam tak dlatego, ponieważ…
- Zapoznaj się z Przesłaniem Ezopa. Napisz lub zacytuj powiedzenie, przysłowie o podobnym znaczeniu.
Zmagania grupowe
Dobierzcie się grupami lub działajcie w parach.
- Policzcie zapisane w tabelach cechy postaci i zsumujcie drużynami. Porównajcie ilościowy dorobek – zwycięzcy otrzymają pierwszy punkt.
- Grupa pierwsza – losowanie – broni a druga oskarża lub chwali główną postać bajki, wygłaszając mowy nie krótsze niż 10 zdań. Prezentacje multimedialne mile widziane. Ocena wystąpień należy do całej klasy. Do zdobycia jest jeden punkt.
- Przygotujcie mapę myśli na temat zwierząt w poznanej bajce, jakie są w rzeczywistości? Macie po 15 minut na przygotowanie piosenki związanej ze zwierzętami z poznanej bajki. Ułóżcie zwrotkę i refren, aby następnie zaśpiewać ją razem do ulubionej melodii. Linie melodyjne z udziałem odtwarzaczy wskazane. Ocena należy do klasy. Do zdobycia jest jeden punkt.
Piszemy, piszemy…
- Z tekstu bajki wypisz w słupku po pięć kolejnych rzeczowników, a następnie pięć zaimków lub przymiotników.
- Określ po myślniku, jaką częścią zdania są wypisane części mowy.
- Napisz charakterystykę poznanej lub fikcyjnej (literackiej) postaci o cechach bohatera z tej bajki. Objętość pracy ma wynieść co najmniej 100 wyrazów.
Uwaga. Części mowy w zadaniu 1., a także formy pisemne zadania 3. można zmieniać i ćwiczyć w zależności od potrzeb.